Emine Ayza Türkçü ile 29 Nisan Dünya Dans Günü yaklaşırken buluşuyoruz. Ayza çocuk yaşta başladığı dans seyahatini kısa müddette profesyonel seviyeye taşımayı başaranlardan. Ulusal dansçı unvanı aldı, bir ayakkabı markasının elçisi olarak toplumsal medyada içerik üretiyor ve daha küçük yaştakilere dans eğitimi veriyor.
İlk müsabakasına şimdi 10 yaşındayken katılmış. Ailesi başta pek sıcak bakmasa da, müsabakada birinci olunca işler değişmiş. Aldığı birinci kupayla yolu güzelce açılmış ve ailesi de en büyük destekçisi olmuş. Sonrası Edirne’de, Bursa’da, İzmir’de, İstanbul’da kamplar ve yarışlar… Yurtdışı müsabakalara da katılıyor. Evvel Makedonya’ya gidiyor, akabinde Avusturya, Polonya, Hollanda, Almanya, Macaristan, Bulgaristan, Yunanistan ve Sırbistan… Dans sayesinde şimdi 14 yaşında birçok ülke görmüş.
Hip-hop dışında ilgilendiği çeşitleri ve müziğin akışına kendini nasıl kaptırdığını şöyle anlatıyor: “Hip-hop benim asıl çeşidim fakat onun dışında da ilgilendiğim çok fazla alan var. House var, locking var, popping var. Bu alanlarda da kendimi geliştirmek istiyorum. Hangi çeşit olursa olsun müzik ne hissettiriyorsa onu yaşıyorum. Güçlü bir müzik çalıyorsa ben de kendimi güçlü hissediyorum.”
Haftanın üç günü tertipli olarak dans kursuna gidiyor. Öbür günlerse ya özel hocasıyla çalışıyor ya da konutta kendi başına idman yapıyor: “Her gün dans ediyorum. Dans benim için tek seferlik bir şey değil, ilaç üzere. Günlük müddetim değişiyor lakin dans etmediğim bir günüm olmuyor.”
İLK TÜRK OLMAK İSTİYOR
Yarışma takvimi de şimdiden dolmuş. Temmuzda Sicilya’da kampta, ağustosta Hollanda’da müsabakada, ekim ayındaysa Almanya’da Dünya Şampiyonası’nda olacak.
İleride dans öğretmeni olmak istiyor. Hayali, dansı Türkiye’nin dört bir yanına, bilhassa de dansla tanışma fırsatı bulamayan çocuklara ulaştırmak: “Bana toplumsal medyadan yazıyorlar ‘Dans etmeyi çok seviyorum lakin ailem müsaade vermiyor’ diye. Bunlara çok üzülüyorum. İleride workshop’lar (atölye çalışmaları) vermek, dansı yaymak, burslarla kız çocuklarını desteklemek istiyorum.”
Ayza’nın hayalleri yalnızca sahnelerle hudutlu değil. O sahnelerin sonlarını da genişletmek istiyor. Katıldığı birçok yarışın ötesinde, hayalini kurduğu özel etkinlikler var. Bunların başındaysa Hollanda’da her yıl düzenlenen Summer Dance Forever yarışı geliyor. “Oraya dünyanın en güzel dansçıları geliyor ve ön elemeyi geçmek çok güç. Şimdi hiçbir Türk geçememiş, birinci geçen ben olmak istiyorum” diyor.
Bir öbür hayaliyse dünyanın en büyük müzik ve sahne etkinliklerinden biri olan Coachella sahnesinde dans edebilmek. Gözü yükseklerde: “İstediğim her aktifliğe gidebilmek istiyorum. İstediğim yarışlara katılmak, özgürce dans etmek istiyorum. Yurtiçiyle sonlu kalmak istemiyorum. Ayza’yı dünyaya tanıtmak istiyorum.”
‘ESKİDEN ÇOK UTANIRDIM’
Dansa başlamadan evvel içekapanık bir çocuk olduğunu söylüyor: “Küçükken beşerlerle konuşurken çok utanırdım. Hatta insanların yüzüne bile bakamazdım, annemin gerisine saklanırdım. Lakin dansa başladıktan sonra açıldım. Artık sahnelerde dans edebiliyorum, insanların yüzüne bakabiliyorum. Bu benim için çok büyük bir şey. Daha gözü pek, daha özgüvenli biri oldum.”
BİRİNCİLİK GETİRMEYEN TİŞÖRTÜN VAY HALİNE!
Ayza’nın sahneye çıkmadan evvel uyguladığı klasik bir ritüeli yok tahminen fakat kıyafetlere dair çok net bir totemi var. Ona nazaran kimi giysiler yalnızca bir müsabakayla sonlu kalıyor: “Bir yarışta birinci olamazsam o kıyafeti bir daha asla giymem. Ancak şayet yarışta üstümdekilerle birinci olmuşsam, sonraki müsabakalarda da o kıyafeti giymeye devam ederim.”
