Yasemin Kay Allen öğle sete gidecek, o yüzden sabahın erken saatlerinde çekim ve röportaj için sözleşiyoruz. Çok dakik ve planlı. Hazır bir formda stüdyo kapısından giriyor. Her zamanki üzere çok hoş. Bu sefer yeni bir münasebeti de var. Sevgilisini konuşurken yanakları kızarıyor. Ve güya birinci sefer röportaj yapıyormuş üzere heyecanla başlıyor anlatmaya…

◊ Hoşgeldin Yasemin…

Hoşbuldum, bu kaçıncı röportajımız lakin ben birinci üzere hissediyorum.

◊ Ben de… Kanal D’de yayımlanan ‘Arka Sokaklar’ takımına dahil oldun ve seni bu hafta dizide birinci defa izledik. Yıllardır devam eden bir proje bu. Senin dahil olman nasıl gerçekleşti?

‘Arka Sokaklar’ın kemik takımı dışında değişen de bir grup var. Öyküye yeni komiserler ve karakterler dahil oluyor. Sanırım bir müddettir başlarında diziye katmak istedikleri bir bayan karakter vardı. Bize ulaştılar. Karşılıklı konuştuk, ben de Gökçe Kurt karakterini çok sevdim, kabul ettim ve birlikte bir yola çıktık.

◊ Nasıl biridir Gökçe Kurt?

Gökçe’nin kanında cengâverlik var. Karadenizli bir karakter. Tam bir misyon bayanı. İşini severek yapıyor, kollayıcı bir hali var. Şimdiye kadar oynadığım polis yahut asker rollerinde beni izleyenler için eğlenceli, beni birinci kere aksiyon rolünde görecek seyirci için de şaşırtan olacaktır.

◊ Senin daha evvel de aksiyon işlerin oldu. Sen biraz aksiyon bayanı mısın?

Evet, aksiyon kadınıyım, çok seviyorum. Bu dahil üç kere polis, iki kere asker oynadım. Mesela birinci
‘46 Yok Olan’da bir polisi oynadım. Yurtdışında ‘Strike Back’te iki sene Rus askerini canlandırdım.

◊ Nasıl çalıştın aksiyon işlere?

Silah ve dövüş eğitimi aldım. Ancak bunlar kamera önü dövüş ve kılıç eğitimleri yani aslında koreografi dediğimiz şey. ‘Strike Back’te bilhassa bu açıdan çok tecrübe edindim. Sonra da özel derslere devam ettim. Yakın vakitte ‘New York Action Hero Academy’de iki hafta boyunca eğitim gördüm. Aksiyon beni dünyaya bağlıyor ve bütün bunlar beni zinde tutuyor. Odaklanmak çok hoşuma gidiyor. Birazcık avcı güdülerimin tetiklendiğini hissetmeyi seviyorum.

‘Arka Sokaklar’ her cuma saat 20.00’de Kanal D’de…

◊ ‘Arka Sokaklar’daki oyuncular ortasında artık sıkı dostluklar oluşmuştur. Onların ortasına yeni katılan biri olmak korkutucu değil mi?

Oyuncu oyuncunun halinden anlar. Zati hepimiz orada bir iş yapıyoruz. Oyuncu olarak da bir sürü sohbet edecek bahsimiz var. Birde deneyimli ve yetenekli isimlerle bir ortadayım, egoları çok yatışmış ve birçok şeyi aşmışlar.

◊ Sence bu dizi neden bu kadar çok seviliyor?

Baştan beri bakınca birebir senaristle çalışıyorlar, kemik takım birebir. Teknik grupla ve birbirleriyle ortalarında oluşturdukları bir ahenk var. Bu başarıyı onların ortasında oluşturulan bağlantı, nizam ve hürmete bağlıyorum. Herkes orada tıpkı emelle var oluyor.

‘Hayat bir formda kendi başlığını atıyor’

◊ 35 yaşındasın. Senin öykünü yazacak olsak, nasıl bir başlık atardın?

Hayat benim için denetim ve teslimiyet ortasında bir istikrar. Ben hayata kendi başlığımı atmaya çalıştıkça, hayat bir biçimde kendi başlığını atıyor. O yüzden bu biraz kendi kendini var eden bir öykü.

◊ Hayatın senin için attığı başlıklarda
şu an neler var?

Geçen yıldan beri birtakım açılımlar yaşıyorum. Buna spiritüel diyebilirsin. Meskene varmış üzere hissediyorum açıkçası, “Oh geldim, buradayım” diyorum, birinci kez anda olduğumu çok uygun hissediyorum.

◊ Nedir bu türlü hissettiren?

İyi sebepleri de, üzücü sebepleri de var. İnsan hayatın içinde müspet şeylerle de, kalp kırıklıklarıyla da, kayıplarla da yüzleşiyor.

◊ Babanı kaybettin, bu kayıp mı seni dönüştürdü?

Evet, aslında bu bir müddettir devam eden bir şeydi. Fakat hazırlanılabilecek bir şey değil açıkçası. Ve seni çok büyütüyor.

◊ Yaşın ve mesleğin ilerledikçe hayallerinde neler değişti?

Çok oyun okuyorum. New York’a gittiğimde 20’ye yakın çağdaş oyun okudum. İngilizce bir oyun yazmak ve Türkçeye çevirmek istiyorum. Zira Murat Cemcir’le birlikte oynadığımız ‘Büyük Aşıkların Sonuncusu’ oyunu beni inanılmaz besledi, sahnedeki hislerin bana katkısı değer biçilemez. Orada gerçek bir akış anı yaşıyorsun. Ben sahnede çok büyüdüğümü hissettim, bununla birlikte tiyatro aşkım çok kabarmış oldu.

‘Herkes yüzünü tıpkı yapmaya başladı’

◊ Çok hoş bir bayansın. Hoşluğun negatif tarafını yaşadın mı?

Yorumlardan çok, kendi takıldığım şeyler oluyordu. Mesela ekranda kendini gördüğün vakit kafandaki imajla örtüşmediğinde çelişki yaşayabiliyorsun. Bir formda insanların seni nasıl gördüğünü denetim etmeye çalışıyorsun. Artık ‘Bırak beşerler seni istedikleri üzere algılasınlar’ diyorum, biraz rahatladım. Hoşluk kavramı da son
10 yıldır toplumsal medyadaki fotoğraf algılarına göre kurulu olduğundan biraz değişti. Herkes yüzünü tıpkı yapmaya başladı. Hoşluk standartlarına estetik dokunuşlarla ulaşmanın daha kolay olabileceği düşünüldü. Ben estetiğe karşı değilim ancak yüzüme, formunu değiştirecek hiçbir şey yaptırmak istemiyorum. Zira bu kendimi söz edişimi etkiliyor.

◊ Hoşluktan kendi çevrende çektin mi?

Okul yıllarında benden biraz korkuyorlardı. Liseye Avustralya’da gittiğimde bu türlü şeyler oldu fakat çok uzun sürmedi.

◊ Pekala, kameralar kapandı, konutta nasıl bir Yasemin vardır?

Yüzümde herhalde yüz maskesi, kucağımda bir kedi, karşımda dizi olur. Meskende eşofmanlarımla oturmaya bayılıyorum.

‘Enerjisi, disiplini, konuşma stili, kibarlığı beni çok etkiledi’

◊ Bir müddettir Erdal Kaya’yla birlikte olduğunu görüyoruz. Toplumsal medyadaki ismiyle namı öteki ‘Amerikalı Aynasız’… Neler yapıyor?

İyi, keyfi yerinde.

◊ Sahiden eski bir FBI çalışanı mı?

Evet. Sahiden eski FBI çalışanı, polisliğin farklı mertebelerinden yükselmiş, çok çalışmış, başına ben bunu yapacağım diye koymuş ve bu yolda emin adımlarla, istikrarla ilerlemiş. Nitekim çeşidinin özel örneklerinden. Artık de özel dalda çalışıyor.

◊ Senin eski bir FBI çalışanıyla yolun nasıl kesişti?

Erdal yalnızca taktik eğitmeni değil, bir sürü farklı yetenek ve birikimleri var. Yaptığı şeylerden biri de silah eğitimi. Onun görüntülerinden kimilerine denk geldim. Yaptığı işi merak ettim açıkçası, ortak meraklarımız var, sonra ortak bir arkadaşımız vesilesiyle konuşmaya başladık.

◊ Yani başta eğitimine mi vuruldun?

Disiplinine… Hakikaten bu türlü bir insan görmemiştim daha evvel, kimmiş sanki diye merak ettim, görüntülerini, röportajlarını izledim. Gücü, konuşma stili, kibarlığı beni çok etkiledi. Yaptığı işe karşın çok nazik ve centilmen.

◊ ABD’de mi yaşıyor?

20 yıldır orada yaşıyor.

◊ Bu aralarda aşkı nasıl yönetim ediyorsunuz?

Tüm boş vaktimi orada geçirmeye ve yanına gitmeye çalışıyorum, o da buraya gelmeye çalışıyor, ilerisi için plan yapıyoruz ancak git gellerle şimdilik çözüyoruz, işimiz bu, yapacak çok bir şey yok.

◊ Birinci sefer seni bu kadar konuşurken yüzün kızarır görüyorum…

(Gülüyor).

◊ Sence aşkta sevilmek mi yoksa anlaşılmak mı daha değerli?

Anlaşılmak. Anlamaya çalışmak bence sevginin en büyük ögelerinden biri.

◊ Şu an aşkın hangi halini yaşıyorsun?

Örnekler söylesen, ne olabilir?

◊ Yüksek, inançlı, ateşli…

D şıkkı, hepsi.

‘Mükemmel diye bir şey yok, kabullenmiş haldeyim’

◊ Kendinle en gurur duyduğun yanın ne?

Kendimi en baştan yenileyebilmek. Her seferinde yeni versiyonlarım yükleniyor, kendimle bazen fazla uğraşıyorum. Ve bu değişkenliği artık kabul ettiğim için de kendimle gurur duyuyorum.

◊ Meğer çok planlı üzere duruyorsun…

Öyle duruyorsa ne hoş Hakan.

◊ Hayatında kusura ne kadar yer açarsın?

Mecbur yanılgılara yer açıyorum. Kusursuz diye bir şey yok, onu kabullenmiş haldeyim. Kusurlar her vakit var, onlarla olabildiğince eğlenmeye çalışıyorum. Her şeye güler yüzle ve güldürü anlayışıyla yaklaşmaya çalışıyorum.

◊ “Ben aslında … biriyim” cümlesinde boşluğu nasıl doldururdun?

Biraz toplumsal anksiyetem ve korku bozukluğum var. Bunu da kabul ettim, gülüp geçiyorum, insan-
lara da bazen evvelden haber veriyorum “Bugün biraz böyleyim lakin geçer birazdan” diye. Bir yandan nefes ve vücut çalışmaları yapıyorum.

◊ Bir yerden çıkarken yüzüne uzatılan mikrofonlar ve kamera ışıklarıyla geçen bir hayat toplumsal anksiyetesi olan biri için zorlayıcı değil mi?

Aslında tam da bunu yenmek için bu mesleği seçmiş olabilirim, bu benim imtihanım ve bunu ben istedim. Ben yapamam dediğim her şeyin üstüne gitmeyi seviyorum. Bu türlü gelişim sağlayabileceğimi düşünüyorum. Bir de denetim konusunda biraz saldım artık, kendime alan tanıyorum. Her şeye yanıt verme gereği daha az duyuyorum, kendimi açıklama gereksinimim da açıkçası birazcık azaldı.

Yasemin Kay Allen ‘The Turkish Detective’de Haluk Bilginer’le rol almıştı…

◊ Haluk Bilginer’le ‘The Turkish Detective’ isimli bir işin vardı. BBC’de yayımlandı…

İngiliz seyirci bayıldı, BBC’nin dijital platformunda en çok izlenen işlerden oldu. Daima ikinci dönemi gelecek mi diye yorumlar geliyor. Çok özel bir tecrübeydi.

◊ Türkiye’de faal olarak bu işi yapıyorsun, yurtdışında da işler yaptın. İki tarafı kıyasladığında nasıl farklar var?

Yurtdışında işler çok daha planlı ilerliyor. Burada biraz daha ‘hallederiz’ anlayışı var zira burada her şey daima değişiyor. Lakin ikisininde olumsuz yanları oluyor; tahminen Türkiye’de çalışmaya alışkın olduğum için oradaki o plan yerine biraz da esneklik olması gerekiyor diye düşünüyorum.

◊ 17 yıldır oyunculuk yapıyorsun. En can sıkıcı kısmı neydi bu işin?

Beklemek… Ancak olabildiğince kitap okuyorum. Bir de bu meslekte denetim sende değil. Senarist, direktör, teknik grup var. Sen orada yalnızca öykü anlatmak için bulunan bir bedensin. Bazen yorum katman isteniyor, bazen istenmiyor…