Pandemi periyodu pek çok genç müzisyenin toplumsal medya sayesinde dünya çapında tanınmasına kapı araladı. Ülkesinin hudutlarını aşan bu yeteneklerden biri de Polonyalı gitarist Marcin Patrzałek. 24 yaşındaki Patrzałek, komşularını rahatsız etmemek için pandemi günlerinde garajında çektiği görüntülerle tanındı. Led Zeppelin’in ‘Kashmir’ düzenlemesi üzere viral olan performansları, dünya çapında pek çok ünlü ismin paylaşımlarıyla milyonlara ulaştı. Gitarı adeta bir vurmalı çalgı üzere kullanmasıyla da fark yaratan genç müzisyen, klasik teknikleri sıradışı yorumlarla birleştirerek kendi tarzını oluşturdu. @marcin.music hesabından paylaştığı içeriklerle toplumsal medyada büyük ilgi görmeye devam ediyor. Bu hafta Ankara, İzmir ve İstanbul’da sahneye çıkacak olan Patrzałek, Türkiye turnesi öncesinde sorularımızı yanıtladı.
Gitara olan ilginiz nasıl başladı?
Tamamen tesadüftü! 10 yaşındayken babam yaz tatilinde oyalanmam için gitar öğretmeni olan eski bir arkadaşından bana ders vermesini istedi. Fakat adam “Çocuklardan nefret ederim” deyince diğer bir öğretmene yöneldik. Kısa müddette gitar çalmak benim için çok doğal bir şeye dönüştü. Birinci kere bir bahiste hakikaten düzgün olduğumu hissettim. Gitar bana adeta kimlik kazandırdı ve hayatımın vazgeçilmez bir kesimi oldu.
Sizi başka gitaristlerden ayıran en bariz fark nedir?
Çalma üslubum hayli eşsiz. Akustik gitarın gövdesini bir davul üzere kullanarak ritmik sesler çıkarıyor, enstrümana adeta vurmalı bir karakter kazandırıyorum. Bu da gitarı daha dinamik ve geniş kapsamlı bir hale getiriyor. Tekniğimin kökeninde flamenko ve İspanyol müziği var; bu usullerin Arap ve Ortadoğu esintileri, bilhassa Türk udunun flamenko üzerindeki tesiri beni çok çarpıyor. Tapping üzere elektrogitara mahsus teknikleri de harmanlıyorum. Beni farklı kılan, tek bir biçimle sonlu kalmamam. Tüm öğrendiklerimi bir ortaya getirerek sahnede kendime mahsus bir lisan yaratıyorum.
Klasik, rock ve pop müziği ustalıkla harmanlıyorsunuz. Bu tipler ortasında istikrar kurarken nelere dikkat ediyorsunuz?
Benim asıl tutkum kendi müziğimi yaratmak. Nitekim yapmak istediğim şey bu ve son albümüm ‘Dragon in Harmony’ ile toplumsal medya hesaplarımda bu tutkumun izlerini çok daha net görebilirsiniz. Farklı cinsler ortasında bir istikrar kurarken muhakkak bir stratejim yok; yalnızca kulağıma beğenilen gelen, havalı bulduğum şeyleri çalıyorum. Yalnızca içimden geldiği üzere çalmayı seviyorum.
Türkiye’de sahneye çıkmak sizin için ne tabir ediyor?
Türkiye’ye birinci sefer turneye geleceğim için çok heyecanlıyım. Zira Türk halkı uzun vakittir toplumsal medyada sesini çok duyuruyor. Şimdi Avrupa ve Asya’da tanınmadan evvel Türk halkı her vakit toplumsal medyada performanslarımı takip etti, yorum yazdı, beni destekledi ve davet etti. Çok uzun vakittir ziyaret etmek istiyordum. Türkiye’deki konser salonları nitekim çok hoş. Benim için sahiden heyecanlı konserler olacak.
Türk müziği hakkında ne kadar bilginiz var?
Türk müzik kültürünün ne kadar güçlü olduğunu biliyorum. Ut benim için son derece ilham verici bir enstrüman. Kendime bir ut aldım ve en azından biraz öğrenmeyi umuyorum. Çok güç bir enstrüman. Türkiye’den de sevdiğim bir müzik var; Neşet Ertaş’tan, ‘Fani Dünya’. Birtakım büyük ut sanatkarlarını tekraren dinledim. Türkiye’den birtakım gitaristlerin Batı müziği dışındaki ses aralıklarını kullandıklarını biliyorum. Bu benim için büyüleyici. Harika bir kültür.
Turne için nasıl bir repertuvar ve sahne gösterisi hazırladınız?
Bu tek kişilik bir performans lakin bir resital değil. Klasik bir konserden çok daha farklı, heyecanlı ve dinamik bir konser olacak. Temel hedefi gitarın vurmalı tarzını azamî seviyede gösterebilmek. Avrupa turnesinde 23 konser verdim. Kendimi mütevazı bir sanatçı olarak görüyorum ve umarım Türkiye’deki seyirci de konserlerimden keyif alır.
‘Müzisyenler için değil, herkes için müzik yapmak istiyorum’
Sosyal medyadaki viral görüntülerinizle dünya çapında tanındınız. Bu sizin için neleri değiştirdi?
İnternete çok şey borçluyum. Hem mesleğimi
hem de hayatımı kökten değiştirdi. Pandemi devrinde, apartmanımın garajına inip orada görüntü kaydetmeye başladım. Böylelikle komşuları rahatsız etmeden müzik yapabiliyordum. O görüntüler beklediğimden çok daha büyük ilgi gördü. Birinci olarak ‘Kashmir’ düzenlememi paylaşmıştım. Jack Black, Rage Against the Machine’den Tom Morello, Paul Stanley üzere isimler tarafından paylaşıldı. Nitekim inanılmaz bir periyottu. Pandemi sonrasındaysa daha sanatsal bir yol izlemek istedim. ‘Carmen’ ya da Bach’ın ‘Toccata’sı üzere daha karmaşık eserler düzenlemeye başladım, kendi bestelerime tartı verdim. O süreçte gitarımla anaakım dinleyiciye ulaşma hayaline odaklandım. Yalnızca müzisyenler için değil, herkes için müzik yapmak istiyordum. Ve bunu biraz da toplumsal medya sayesinde başardım.
‘Önemli olan kaliteli çalışmak’
Gitarı sizin kadar ustalıkla çalmak isteyen gençlere ne tavsiye edersiniz?
Beceri ve teknik bir gaye değil, bir zorunluluktur. Profesyonel bir müzisyen olmak istiyorsanız teknik olarak olağanüstü olmanız gerekiyor zira artık rekabet çok sıkıntı. Lakin yalnızca uzun saatler pratik yapmak yetmez; kıymetli olan, ne yaptığınızı düşünerek kaliteli çalışmak. Asıl tavsiyemse özgünlüğe odaklanmak. Beşerler sizi hakikaten siz olduğunuz için severse, yeriniz basitçe doldurulamaz. Lakin yalnızca ne kadar süratli çaldığınızla ilgilenirlerse, her vakit sizden daha süratli biri çıkacaktır. Olağan ben şimdi 24 yaşındayım, bu yüzden tavsiye vermek için en uygun kişi ben miyim bilmiyorum.
