Devon Zuegel, Stanford Üniversitesi’nden mezun olduktan sonra 2016’da yazılım mühendisliği mesleğini San Francisco’da sürdürmeye başladı. Lakin pandemi süreci, Zuegel’in ömrünü esaslı bir formda değiştirdi.
Zuegel ve eşi, bu süreçte Zuegel’in çocukluk yıllarında büyükannesini ziyaret ettiği ve unutulmaz anılar biriktirdiği New York’taki göl kenarında bulunan ‘Chautauqua’ isimli tatil kasabasına süreksiz olarak taşındılar.
Chautauqua’yı başka kasabalardan ayıran farklı bir özelliği bulunuyor. Burası yaz aylarında adeta bir ‘ütopyaya’ dönüşüyor. Küçük kasaba, yürüyerek gezilebilen, aile dostu ve kültürle dolu bir alan oluyor. 7 binden fazla kişi, günlerini oyunlar, senfoni performansları ve kültürel etkinliklerle geçirebilmek için kasabaya akın ediyor.
Bir akşam, Zuegel’in eşi “Neden bu türlü yerler çok fazla yok?” diye sordu. Bu soru, Zuegel’in, San Francisco’nun kuzeyinde bulunan ‘Sonoma Şarap Ülkesi’nde (Şarap üretimiyle ünlü bir bölge. Dünya çapında tanınan şarap bağları ve şarap üreticileriyle biliniyor) ‘Esmeralda’ ismini verdiği küçük bir kasaba kurma fikrini ortaya çıkardı.
Zuegel, Chautauqua’nın yanı sıra Colorado’daki Vail, Güney Carolina’daki Charleston ve Arizona’daki araçsız mahalleler üzere misal yerleşimlerden ilham aldı.
Esmeralda Institute (@esmeralda_institute)’in paylaştığı bir gönderi
CHAUTAUQUA’DAN ESMERALDA’YA: YAVAŞ BÜYÜYEN TOPLULUKLAR
Zuegel, Esmeralda’yı inşa ederken, Chautauqua’daki kasaba arşivcisinin kendisine öğrettiği en değerli dersin ‘yavaş büyüyen model’ olduğunu söylüyor. 1874’te öğretmenler için bir inziva yeri olarak kurulan Chautauqua, vakit içinde bir kasabaya dönüşmüş ve bu süreç yıllar almıştı.
Katılımcılar, birinci yıllarda çadırlarda kalırken, vakitle ailelerini getirmiş ve kalıcı hayat alanlarına geçiş yapmışlardı. Zuegel, Chautauqua örneğinden ilham alarak, Esmeralda’yı kademeli ve dikkatlice büyütmeyi planlıyor.
Aslında Amerika’da, benzeri düşünen bireylerin daha uygun bir hayat için bir ortaya geldiği topluluklar uzun bir geçmişe sahip. 18. yüzyılda Shakers mezhebi, New England’da ortak mülkiyet temeline dayanan ütopyalar kurmuştu. 19. yüzyılda, Transandantalistlerin sade ömrü benimseyerek kurdukları topluluklar da bu geleneği sürdürmüştü.
1960’lar ve 1970’lerde ise karşı kültür hareketlerinin tesiriyle, yeni komünler süratle artmıştı. Bugün, Amerika’da 3 bin 500’den fazla bu stil topluluk bulunuyor. Esmeralda, bu geleneği çağdaş bir biçimde, teknolojiyle ve sürdürülebilirlikle harmanlayarak yine şekillendirmeyi amaçlıyor.
Esmeralda Institute (@esmeralda_institute)’in paylaştığı bir gönderi
25 FARKLI AKTİFLİK DÜZENLENDİ VE 1500’DEN FAZLA İNSAN KATILDI
Zuegel, Esmeralda’nın geleceğini şekillendirecek birinci adımı atmak için ‘Edge Esmeralda’ ismini verdiği bir pop-up aktiflik serisi başlattı. Bu etkinlikler, iştirakçilere kasabanın nasıl bir yer olabileceğine dair fikirler sundu.
2024’te yapay zeka, uzun ömür ve inziva üzere mevzularda 25 farklı program düzenlendi ve 1300’den fazla iştirakçi bu etkinliklere katıldı. Güneş güçlü konutlar inşa etmekten, nöroteknoloji atölyelerine kadar çeşitli etkinlikler düzenlendi. Zuegel, bu aktifliklerin, Esmeralda’nın temellerini atmaya ve topluluğun bir kesimi olmak isteyen insanları bir ortaya getirmeye yardımcı olduğunu belirtiyor.
Kanadalı üniversite öğrencisi Anson Yu, Business Insider’a yaptığı açıklamada, “Edge Esmeralda’da geçirdiğim vakit mükemmeldi. Zuegel’in grubunun vizyonlarının hakikaten gerçekleşebileceğine dair umudumu pekiştirdi” tabirlerini kullandı.
Edge Esmeralda (@edgeesmeralda)’in paylaştığı bir gönderi
BURASI MİLENYUM NESLİNİN YENİ HAYAL DÜNYASI
Esmeralda, sadece bir kasaba değil, birebir vakitte milenyum jenerasyonunun değişen önceliklerine cevap veren bir proje. Zuegel, bu kasaba fikrini, uzaktan çalışma ve esnek ömür usullerinin daha fazla kabul görmeye başladığı bir periyotta hayata geçirdi.
Milenyum nesli, iş gücüne 2008’deki ekonomik sakinlik sonrasında katıldı ve bu devirde, bilhassa büyük kentlerde yaşamaya olan ilgileri azalmaya başladı. Bugün, esneklik ve iş-yaşam istikrarının ön planda olduğu bir hayat biçimi arayışı içerisindeler.
Zuegel, Esmeralda’yı, insanların birbirlerine yakın olabilecekleri, yalnızlık hislerinin azaldığı bir yer olarak tasarlıyor. Sosyolog Dr. Katherine Loflin, milenyum neslinin büyük kentlerden ve üniversite yerleşkelerinden uzak yerlerde de topluluk kurma gereksiniminin arttığını belirtiyor. Zuegel de bu fikri benimseyerek, Esmeralda’yı yalnızca fizikî değil, birebir vakitte topluluk duygusu açısından da güçlü bir yer haline getirmeyi hedefliyor.
Edge Esmeralda (@edgeesmeralda)’in paylaştığı bir gönderi
TEKNOLOJİ ÇALIŞANLARI VE TEŞEBBÜSÇÜLER KASABAYA BÜYÜK İLGİ GÖSTERİYOR
Bugüne kadar, teknoloji çalışanları ve teşebbüsçüler Esmeralda projesine büyük ilgi gösterdi. Fakat kimi eleştirmenler, bilhassa uygun fiyatlı konutlar ve ulaşım üzere temel altyapı sıkıntıları hakkında telaşlarını lisana getirdiler.
Zuegel, bu problemlerin farkında olduğunu ve projeyi kademeli bir formda hayata geçirerek, lokal halkla daima bir diyalog içinde olmayı amaçladığını belirtiyor. Bu yavaş ilerleyiş, kasabanın sırf fizikî değil, toplumsal manada da sürdürülebilir bir gelişim göstermesini sağlayacak.
Cloverdale kent yöneticisi Kevin Thompson, Esmeralda’nın lokal halk tarafından büyük bir umutla karşılandığını, daha evvel misal projelerin süratle tükenmişken, Zuegel’in takımının projeyi titizlikle incelediğini ve çok daha ileriye taşıdığını söylüyor.
Esmeralda, vakit içinde evrim geçirebilir, lakin Zuegel’in sonuncu gayesi net: Topluluk ruhu yüksek, yürüyerek keşfedilebilen, aile dostu ve sürdürülebilir bir hayat alanı yaratmak. Zuegel, Chautauqua’daki çocukluk yıllarında hissettiği topluluk sıcaklığını Esmeralda’da tekrar yaratmak istiyor.
Business Insider’ın ‘A millennial engineer dreamed of a walkable small town with big-city vibrancy. So, she’s building it herself’ başlıklı haberinden derlenmiştir.
